از سایه ام پرسیدم: من کیستم؟ گفت هیولا به آیینه دیدم راست می گفت و بعد پلک هایم را به هم بستم آرام از وجدانم پرسیدم: من کسیتم؟ مکثی کرد و گفت: اگر به آزادی فکر کنی انسان! بدخشان 1386
تا کنون دیدگاهی بر این سروده نوشته نشده است. برای نوشتن دیدگاه از فورم پایین استفاده نمایید.
هدیه
به حق و حرمت آنک همگان را جانی
پيکر آن ماه سيما نقرۀ خام است و بس
هرگز دل من ز علم محروم نشد 
نداند رسم یاری بی وفا یاری که من دارم 