امتیاز: ۵.۰ | مجموع آراء: ۱
حروف قصه ی سبز شكوفه كاری عشق!
جرس شكسته فضای خیال كوچه ی دل
به انتظار هجوم نسیم فصل شماست
هوای خاطر این خسته رهگذر كنید
چراغ معجزه ی آتش سترگ مرا
- دل بزرگ مرا-
به انتظار فروغ دگر ز شعر دگر
امید وار كنید
***
كشان كشانم از این تنگنا برون آرید
به عاشقانه ترین شیوه ام شكار كنید
***
اسیر پنجه ی سرما سكوتی ام منهید
ستارگان مقدس
مرا بهار كنید.
6 سرطان 1363 كابل
|
ملت من
تو نيز همچو من اين نکته را شنو ز رباب
بار دگر آمدیم تا شود اقبال شاد
ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما
جوانمردی که دل با خویشتن بست
برگریزان دلم را نوبهاری آرزوست