امتیاز: ۵.۰ | مجموع آراء: ۱
حروف قصه ی سبز شكوفه كاری عشق!
جرس شكسته فضای خیال كوچه ی دل
به انتظار هجوم نسیم فصل شماست
هوای خاطر این خسته رهگذر كنید
چراغ معجزه ی آتش سترگ مرا
- دل بزرگ مرا-
به انتظار فروغ دگر ز شعر دگر
امید وار كنید
***
كشان كشانم از این تنگنا برون آرید
به عاشقانه ترین شیوه ام شكار كنید
***
اسیر پنجه ی سرما سكوتی ام منهید
ستارگان مقدس
مرا بهار كنید.
6 سرطان 1363 كابل
|
اگر می شد که دردم را برايت گريه می کردم
نمی دزدد کس از لذات کاهش آفرین خود را 
تو جانا بی وصالش در چه کاری
هزار مرد به پای تو جان سپردند و....
در بياض چشم خود تصوير شيرين می کشم
تصویر گلابی حیا
من بی می ناب زیستن نتوانم 