سحرها در گریبان شب اوست دو گیتی را فروغ از کوکب اوست نشان مرد حق دیگر چه گویم چو مرگ آید تبسم بر لب اوست
تا کنون دیدگاهی بر این سروده نوشته نشده است. برای نوشتن دیدگاه از فورم پایین استفاده نمایید.
فتادی از مقام کبریائی
چه عیدست اینکه قربانت نگشتم
دل بی قرار را گو که چو مستقر نداری
هرجا روی ای ناله سلامی ببر از ما 
دل که تصویر تورا ثانیه یی یاد آورد 
دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت