ای بار خدای پاک دانای قدیر دارم به تو حاجتی به فضیلت بپذیر آن را که به لطف خویش عزت دادی تا زنده بود به خواریش باز مگیر
تا کنون دیدگاهی بر این سروده نوشته نشده است. برای نوشتن دیدگاه از فورم پایین استفاده نمایید.
ما مرغ اسیر بی پر و بال توییم 
یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
اگر یار مرا از من غم و سودا نبایستی
ترا از آستان خود براندند
جان به لب آمده و نیست بسر هیچ کسم
سارا! لباس های كثیفم نشُسته ماند
