امتیاز: ۰.۰ | مجموع آراء: ۰
مثل یک قطعه ابر
سفر می کنم از آسمانت
یاد ابر های گذشته بخیر
که آسمان پنجره ی تانرا نقاشی می کرد
باران
باران
بر سر و دستانت نمی بارم
تا چشم هایت بهانه نگیرند
بگذار قاب پنجره ی تان
بعد از من
آبی بزرگ باشد
تا سبز بمانم برلب هایت :
"یاد آن ابر های گذشته بخیر "
|
دست های تو با همین سرخی روی دستان داغ من شاید
آبستن غروب
این کینه وران باز به نیرنگ دگر 
ای مشک سوده گیسوی آن سیمگون تنی ؟
چون بر رخ ما عکس جمال تو برآید
ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست
