امتیاز: ۰.۰ | مجموع آراء: ۰
مثل یک قطعه ابر
سفر می کنم از آسمانت
یاد ابر های گذشته بخیر
که آسمان پنجره ی تانرا نقاشی می کرد
باران
باران
بر سر و دستانت نمی بارم
تا چشم هایت بهانه نگیرند
بگذار قاب پنجره ی تان
بعد از من
آبی بزرگ باشد
تا سبز بمانم برلب هایت :
"یاد آن ابر های گذشته بخیر "
|
یاد ابر های گذشته بخیر
چه دارد در دل آن خواجه که می تابد ز رخسارش
ای روزگار! نگذری از آبروی من
خشم
شهرزاد
هر که چون پروانه از خود سوختن پروا نکرد
چها که بر سر این تکدرخت پیر گذشت
خون شدم، رنگ حنای تو مرا ياد آمد
