امتیاز: ۰.۰ | مجموع آراء: ۰
مثل یک قطعه ابر
سفر می کنم از آسمانت
یاد ابر های گذشته بخیر
که آسمان پنجره ی تانرا نقاشی می کرد
باران
باران
بر سر و دستانت نمی بارم
تا چشم هایت بهانه نگیرند
بگذار قاب پنجره ی تان
بعد از من
آبی بزرگ باشد
تا سبز بمانم برلب هایت :
"یاد آن ابر های گذشته بخیر "
|
آسمان کوچه از مهتاب خالی می شود
دیدم نگار خود را می گشت گرد خانه
ترا بهر ربودن دوست دارم
ضرب تیشه بشکن بیستون را
پس انداز بانکی
من و من
یارم چو قدح به دست گیرد 
آن شب که بوی زلف تو با بوسه نسیم 
